-
1 przypadać
przypadać k-u fig jemandem zufallen;przypadać w udziale k-u jemandem zuteil werden;święto przypada w czwartek der Feiertag fällt auf einen Donnerstag;przypadł jej do serca sie hat ihn in ihr Herz geschlossen, sie hat ihn lieb gewonnen;przypadać do drzwi zur Tür springen
См. также в других словарях:
wypadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypadaćam, wypadaća, wypadaćają {{/stl 8}}– wypaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, wypadaćpadnę, wypadaćpadnie, wypadaćpadnij, wypadaćpadł, wypadaćpadła, wypadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
